تجزیه آنتی بیوتیک سولفاتیازول در محیط های آبی با استفاده از نانوذره آهن صفر و پراکسیدهیدروژن
Authors
abstract
سابقه و هدف: آلاینده های دارویی در سال های اخیر نگرانی های زیادی را برای متخصصین محیط زیست به وجود آورده است. لذا یافتن روش های مؤثر در حذف آن ها از محیط بسیار مهم می باشد. استفاده از فرایندهای نانوکاتالیستی از جمله روش های مناسب می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، نانوذرات آهن صفر در شرایط آزمایشگاهی سنتز شد و مشخصات آن با آنالیزهای sem، xrd تعیین گردید. در این تحقیق تأثیر عواملی از قبیل ph، غلظت نانوذره، غلظت پراکسید هیدروژن بر حذف آنتی بیوتیک سولفاتیازول در محیط آبی مورد بررسی قرار گرفت. کلیه نمونه برداری ها و آزمایشات بر اساس روش های استاندارد آزمایشات آب و فاضلاب انجام شد. یافته ها: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که ph تأثیر بسیار زیادی بر کارایی فرایند نانوکاتالیستی دارد و در phهای اسیدی، کارایی فرایند بالاتر است. بیش ترین راندمان حذف در زمان یک ساعت در شرایط 3=ph، g/l 5/1=nzvi وmol 1=h2o2 به میزان 87/99 درصد به دست آمد. نتیجه گیری: نانوذره آهن صفر سنتز در حضور پراکسید هیدروژن قابلیت خوبی در تجزیه سولفاتیازول داشته و می توان آن را جهت تصفیه فاضلاب های صنایع دارویی پیشنهاد کرد
similar resources
تجزیه آنتی‌بیوتیک سولفاتیازول در محیط‌های آبی با استفاده از نانوذره آهن صفر و پراکسیدهیدروژن
سابقه و هدف: آلاینده‌های دارویی در سال‌های اخیر نگرانی‌های زیادی را برای متخصصین محیط زیست به‌وجود آورده است. لذا یافتن روش‌های مؤثر در حذف آنها از محیط بسیار مهم می‌باشد. استفاده از فرایندهای نانوکاتالیستی از جمله روش‌های مناسب می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، نانوذرات آهن صفر در شرایط آزمایشگاهی سنتز شد و مشخصات آن با آنالیزهای SEM، XRD تعیین گردید. در این تحقیق تأثیر عواملی از ...
full textحذف آرسنیک در محیط آبی با روش اسمز معکوس و نانوذره آهن صفر ظرفیتی
آرسنیک یکی از خطرناک‌ترین آلاینده‌های منابع آب است که سلامت انسان و سایر موجودات را تهدید می‌کند. بنابراین حذف آرسنیک از منابع آب در اولویت برنامه‌های بهداشتی قرار دارد. راههای مختلفی برای حذف آرسنیک وجود دارد. در این پژوهش از دو روش اسمز معکوس و نانوذرات آهن صفر ظرفیتی در مقیاس آزمای...
full textحذف آنتی بیوتیک پنی‌سیلین جی از محیط های آبی با استفاده از راکتور ناپیوسته نانوذرات آهن صفر و فرایند ازن زنی
اهداف: آنتی‌بیوتیک‌ها به‌طور مؤثر با تصفیة متداول فاضلاب حذف نمی‌شود. آهن با ظرفیت صفر (nZVI) بازده بالا در تجزیة آلاینده‌هایی مانند فلزات سنگین، ترکیبات نیتروآروماتیک و حشره‌کش‌ها دارد. ازن‌زنی یکی از شناخته‌شده‌ترین روش‌های مؤثر در حذف مواد شیمیایی مقاوم به تجزیه مانند آنتی‌بیوتیک‌ها از آب و فاضلاب است. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع تجربی است. برای حذف پنی‌سیلین جی، از نانو ذرات آهن صفر د...
full textبررسی کارایی فرایند اکسیداسیون پیشرفته اولتراسونیک/تابش فرابنفش/پراکسیدهیدروژن در حذف آنتی بیوتیک تتراسایکلین از محلول های آبی
زمینه و هدف: از میان انواع مختلف آنتی بیوتیک ها، تتراسایکلین ها دومین گروه شایع آنتی بیوتیک ها از نظر تولید و مصرف در سراسر جهان هستند که ورود آنها به فاضلاب خانگی می تواند منجر به آلودگی منابع آب شود. هدف از انجام این مطالعه تعیین کارایی فرایند US/UV/H2O2 در حذف آنتی بیوتیک تتراسایکلین از محلول های آبی می باشد. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی بوده که با استفاده از حمام اولتراسونیک و...
full textکاربرد نانولوله های کربنی چند دیواره در حذف آنتی بیوتیک آموکسی سیلین از محیط های آبی
Background and purpose: Continuous input of antibiotics to the environment causes many problems such as antibiotic resistance in pathogenic microorganisms. Therefore, researchers are aiming to find solutions to reduce antibiotics in hospital effluents and polluted waters. Amoxicillin is an antibiotic which is widely used to treat infections. Due to inappropriate use it enters the wastewater and...
full textبررسی تخریب نیتروبنزن در محلول های آبی با استفاده از نانوکامپوزیت آهن صفر ظرفیتی/پلی آنیلین
Background and purpose: Nitrobenzene (NB) as the main material of synthetic fuels, cleaners, rubber and explosives is discharged into the environment and groundwater in large-scale. This compound is considered as a persistent organic pollutant with high toxicity and stable chemical structure which can cause serious risks for human health and ecosystem even in low concentrations. Therefore, the ...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
کومشجلد ۱۸، شماره ۳، صفحات ۳۵۰-۳۵۶
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023